2.3.5. VERBOS
El verbo constituye el núcleo de la oración, alrededor
del cual orbitan el resto de palabras. El sistema verbal griego, comparado con
el latín, resulta mucho menos evolucionado y más irregular. En griego no nos
vamos a encontrar con un conjunto de conjugaciones verbales regulares en los
que una serie de sufijos y desinencias se han especializado en la expresión de
las distintas categorías. En griego, si bien hay una cierta tendencia a formar
una conjugación regular, perduran diversos procedimientos de formación de
formas verbales muy irregulares y no extendidos a la totalidad de los verbos.
Las formas verbales griegas connotan voz (activa,
media, pasiva), aspecto (durativo, puntual, resultativo), tiempo (presente,
pasado, futuro), modo (indicativo, imperativo, subjuntivo y optativo; los
infinitivos y participios son formas nominales del verbo con valores
conmutables por sustantivos y adjetivos respectivamente), número (singular,
dual, plural) y persona (1ª, 2ª y 3ª).
La conjugación comprende dos tipos de verbos, el
TEMÁTICO (en -ω) y el ATEMÁTICO (en -μι), y se organiza según cuatro temas
(presente, aoristo, perfecto y futuro). El presente y el perfecto incluyen en
el indicativo respectivamente un tiempo de pasado (imperfecto y
pluscuamperfecto). El aoristo es un pasado con valor puntual o indefinido.
Existe también un futuro perfecto, creación tardía, en algunos verbos.
Los temas de presente, aoristo y perfecto constan
de los cuatro modos citados; no así el de futuro, que carece de imperativo y
subjuntivo. Todos los temas tienen sus correspondientes formas nominales
(infinitivo y participio).
Cada verbo puede presentar dos formaciones de
adjetivos (terminados en -τέος , -α, -ον, y en -τός, -ή, -όν).
Toda forma verbal incluye un lexema portador de la
significación básica. Este lexema permanece prácticamente invariable en todos y
cada uno de los temas por él formados tanto en el indicativo como en los
restantes modos y formas nominales.
Un lexema determinado puede servir para formar uno,
varios o todos los temas que componen la conjugación de un verbo. El lexema es
completado, según los casos, mediante prefijaciones y sufijaciones.
VERBOS:
1. ἔρχομαι,
εἶμι (ἐλεύσομαι), ἦλθον, ἐλήλυθα. Ir, venir.
2. ὁράω, ὄψομαι,
εἶδον, ἑόρακα, ἑόραμαι, ὤφθην. Ver.
3. τίθημι,
θήσω, ἔθηκα, τέθηκα, κεῖμαι. Poner
4. γίγνομαι,
γενήσομαι, ἐγενόμην, γέγονα. Ser, llegar a ser.
5. λύω,
λύσω, ἔλυσα, λέλυκα, λέλυμαι, ἐλύθην. Desatar.
6. φέρω, οἴσω,
ἤνεγκον (ἤνεγκα), ἐνήνοχα, ἐνήνεγμαι, ἠνέχθην. Llevar.
7. καλέω,
καλῶ, ἐκάλεσα, κέκληκα, κέκλημαι, ἐκλήθην. Llamar.
8. ἄρχω, ἄρξω,
ἦρξα, ἦρχα, ἦργμαι, ἤρχθην. Comenzar / gobernar.
9. λέγω,
λέξω, ἔλεξα, _______, λέλεγμαι, ἐλέχθην. Decir.
10. αὐξάνω,
αὐξήσω, ηὔξησα, ηὔξηκα, ηὔξημαι, ηὐξήθην. Aumentar.
11. ἔχω, ἕξω
(σχήσω), ἔσχον, ἔσχεκα. Tener.
12. μανθάνω,
μαθήσομαι, ἔμαθον, μεμάθηκα. Aprender.
13. δοκέω,
δόξω, ἔδοξα,______, δέδοκται. Opinar.
14. ἀποκτείνω,
ἀποκτενῶ, ἀπέκτεινα (ἔκτανον), ἀπέκτονα (τέθνηκα),ἀπέθανον. Matar.
15. ἀπερείδω,
ἀπερείσω, ἀπήρεισα, ἀπήρεικα, ἀπήρεισμαι, ἀπηρείσθην.Apoyar.
16.
βούλομαι, βουλήσομαι, ἐβουλήθην, βεβούλημαι. Querer.
17. τάττω,
τάξω, ἔταξα, τέταχα, τέταγμαι, ἐτάχθην. Poner en orden.
18. λαμβάνω,
λήψομαι, ἔλαβον, εἴληφα, εἴλημμαι, ἐλήφθην. Agarrar.
19. ἵημι, ἥσω,
ἧκα (εἵμην), εἷκα, εἷμαι, εἵθην. Lanzar, enviar.
20. ἐλαύνω, ἐλῶ,
ἤλασα, ἐλήλακα, ἐλήλαμαι, ἠλάθην. Ordenar.
21. αἱρέω, αἱρήσω,
εἷλον, ᾕρηκα. Levantar, tomar.
22. ἄγω, ἄξω,
ἤγαγον, ἦχα, ἦγμαι, ἤχθην. Conducir.
23. φύω,
φύσω, ἔφυσα, πέφυκα.
24.
φθέγγομαι, φθέγξόμαι, ἐφθεγξάμην, ἔφθηγμαι.
No hay comentarios:
Publicar un comentario